Sprawdź oceny naszych Klientów 
MONTAŻ OCZYSZCZALNI BIOTECH
Oczyszczalnia nie powinna być zlokalizowana pod jezdnią i w miejscu skłądowania ciężkich przedmiotów. Nie wolno poruszać się pojazdami samochodowymi w odległości bliższej niż 2 m od urządzenia. Dla umożliwienia okresowego usuwania nagromadzonych w osadniku wstępnym osadów, urządzenia należy instalować w miejscu umożliwiającym łatwy dojazd i manewrowanie taborem asenizacyjnym oraz dokonywania serwisu.
Montaż biologicznej oczyszczalni ścieków BIOTECH, należy prowadzić w oparciu o niniejszą instrukcję montażu producenta z uwzględnieniem warunków gruntowo-wodnych, prawa budowlanego
i prawa wodnego.
Montaż powinien realizować serwis producenta lub inny wyspecjalizowany zespół dysponujący autoryzacją producenta oraz odpowiednim sprzętem umożliwiającym właściwe i bezpieczne wykonanie prac. Urządzenie, należy instalować pod ziemią tak, aby przykrycie gruntem nie przekraczało 160 cm bez względu na warunki gruntowo-wodne.
Pokrywy osadnika muszą wystawać ok. 5 - 10 cm ponad powierzchnię terenu i być dostępne w celu okresowego ich serwisowania i opróżniania.
Dmuchawa napowietrzająca powinna znajdować się w pomieszczeniu gospodarczym w odległości nie większej niż 20 mb od zbiornika oczyszczalni. W przypadku braku możliwości spełnienia tego warunku można umieścić ją w obudowie elektrycznej z fundamentem
o minimalnych wymiarach:
- całkowita wysokość – 130 cm.
- wysokość fundamentu – 90 cm.
- szerokość – 40 cm.
- głębokość – 25 cm
Posadowienie osadników
Montaż zbiornika/ów przydomowej oczyszczalni ścieków powinny poprzedzić badania geologiczne, które pozwolą ustalić dokładnie warunki gruntowo-wodne.
1. Podczas wykonywania wykopu pod urządzenia należy przewidzieć około 20 cm odstępu dookoła zbiornika na ewentualną obsypkę piaskową w gruntach innych niż piaskowe.
Po wykonaniu wykopu i ustaleniu głębokości osadzenia zbiornika należy wypoziomować jego dno i wykonać na nim wylewkę betonową tzw. chudziak o grubości około 15-20 cm.
2. Na tak przygotowanym podłożu osadzamy zbiornik i sprawdzamy czy jego ustawienie jest zgodne z kierunkiem przepływu ścieków (oznaczenia i strzałki na zbiorniku „wlot i wylot”).
3. W następnej kolejności należy podłączyć rury wlotowe (budynek – osadnik).
4. Należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne wypoziomowanie zbiornika.
5. Odpowiednio usytuowane urządzenie napełniamy wodą. W zbiorniku ostatnim zapełniamy równomiernie komorę klarowania (C2) oraz lej Imhoffa (C1) zwracając szczególną uwagę aby komora C1 nie uległa wyparciu.
6. W kolejnym etapie obsypujemy zbiornik piaskiem. Obsypkę zagęszczamy za pomocą zagęszczarki a w przypadku gruntów bardzo podmokłych dodatkowo wzbogacamy cementem.
7. Powietrze od dmuchawy do króćca znajdującego się w nadbudowie komory napowietrzania (B) prowadzimy rurą PE o średnicy 20mm.
8. Wybór rodzaju zagospodarowania ścieków należy skonsultować
z firmą będącą autoryzowanym partnerem producenta.
2.2. ROZRUCH ( URZĄDZENIE BEZ STEROWNIKA)
W pierwszej kolejności przystąpić do regulacji zaworów powietrza znajdujących się w komorze napowietrzania B. Zawory regulujemy poprzez przekręcenie w lewo lub w prawo uchwytu. Zawory regulują poziom ciśnienia powietrza doprowadzonego do urządzeń oczyszczalni.
Po miesięcznym okresie pracy urządzenia oraz uzyskaniu nierównomierności (polegającej na obniżeniu się poziomu ścieków
w komorze napowietrzania B do wysokości około 2/3 zbiornika) należy wlać do komory tlenowej około 150 litrów osadu czynnego przywiezionego z innej pracującej już oczyszczalni.
Ustawienie zaworu trójdrożnego w komorze napowietrzania:
a) Zawór pierwszy - zawór dyfuzora napowietrzania (przewód z niebieskim paskiem) ustawiamy w taki sposób, aby na powierzchni ścieków pojawiła się znaczna ilość pęcherzyków powietrza.
b) Zawór drugi – zawór pompy mamutowej (przewód z zielonym pasem) zakończonej w górnej części trójnikiem ustawiamy w taki sposób, aby ścieki były przetłaczane swobodnie do komory wtórnej (lej). Moc przetłaczania powinna spowodować dynamiczne wypływanie cieczy z górnej części trójnika pompy mamutowej.
Zawór trzeci - zawór awaryjny (przewód z czerwonym pasem) służący do ewentualnego wspomagania recyrkulacji z komory C1 do komory B pozostaje zamknięty gdyż recyrkulacja ścieków z komory
a) C1 do B następuje na zasadzie hydrostatycznego wyrównania poziomów ścieków w obu komorach. W przypadku braku recyrkulacji ścieków ze zbiornika C1 (lej imhoffa) do komory nitryfikacji (napowietrzania) B należy uruchomić zamontowaną w nim pompę mamutową (odkręcając trzeci zawór powietrza - przewód z czerwonym pasem) znajdujący się na belce zamontowanej w komorze B), w celu przepompowania zalegającego osadu w ilości niewiększej niż 1/3 pojemności leja.
2.2.1. ROZRUCH ( URZĄDZENIE ZE STEROWNIKIEM)
Urządzenie pracuje w pełni automatycznie. Po zalaniu wodą, podłączeniu energii elektrycznej i włączeniu sterownika oczyszczalnia sama się uruchomi i przejdzie do kolejnych sekwencji pracy.
2.3. WENTYLACJA
W osadnikach zachodzą procesy fermentacyjne, których efektem są gazy o szczególnie nieprzyjemnych właściwościach zapachowych. Należą do nich między innymi: dwutlenek węgla, siarkowodór, metan. Gazy te muszą być odprowadzone z osadnika.
Podstawowy układ oczyszczalni wentylowany jest kanalizacją grawitacyjną. Rozwiązanie sposobu wentylacji pozostawione jest projektantowi adaptującemu oczyszczalnie, bądź osobie montującej posiadającej najlepszą wiedzę na temat warunków montażu i konkretnej lokalizacji oczyszczalni. Po okresie rozruchu należy wykonać badanie sprawności wentylacji. Jeśli jest ona niesprawna powinna być zamontowana dodatkowa wentylacja mechaniczna.
1.4. OBSŁUGA I KONSERWACJA
Zaleca się wykonanie okresowego sprawdzenia poprawności pracy oczyszczalni.
W szczególności należy:
1. Przeprowadzić kontrolę wizualną oczyszczalni (raz w tygodniu)
- Sprawdzać prawidłowość działania dmuchawy, dyfuzora i pompy mamutowej.
2. Przeprowadzić czyszczenie filtra powietrza dmuchawy, zgodnie
z instrukcja dołączoną do urządzenia (raz na kwartał).
3. Do prawidłowego funkcjonowania urządzenia konieczne jest okresowe opróżnianie komór wstępnych, oraz komory napowietrzania. W zależności od rodzaju zrzutu okres ten powinien wynosić nie dłużej niż 12 miesięcy bez względu na ilość oraz jakość ścieków.
Komory wstępne (A,A1,itd.) należy opróżniać całkowicie, równocześnie zalewając je wodą do poziomu odpływu. Komorę napowietrzania (B) opróżniamy do połowy zasysając osad z jej dna (nie zalewając jej wodą).
W razie konieczności oczyszczenia komory C wypompowujemy osad z dna w ilości nie większej niż 1/3 pojemności zbiornika. Komorę C1 opróżniamy w celu przepompowania zalegającego osadu w ilości nie większej niż 1/3 pojemności leja Imhoffa. Podczas wykonywania tych czynności należy zwrócić szczególną uwagę aby nie uszkodzić (wyrwać) komory C1. Komory zalewamy do poziomów pracującego urządzenia.
4. W przypadku zauważenia nieprawidłowości w funkcjonowaniu oczyszczalni wezwać uprawniony serwis.
